«Φεύγει η ζωή και χάνεται και δε γιαγέρνει φως μου/ κι εσύ θαρρείς πως θα γενείς κατακτητής του κόσμου», λέει μια μαντινάδα του Γυαλάφτη των Ανωγείων. Ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλά μαζί του για τον έρωτα και τον εγωισμό και αποκαλύπτει τις μαντινάδες που άρεσαν στον Μάνο Χατζιδάκι, τον Νίκο Γκάτσο και τον Μανώλη Ρασούλη.
Κάποτε σκάλιζε μαντινάδες στα χαράκια, μετά σε πανιά και χαρτάκια να φουσκώνουν τις τσέπες του. Σήμερα στο σπίτι του θα βρεις καμιά 20αριά σχολικά τετράδια γεμάτα με στιχάκια. Οι «Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης» έσπασαν για χάρη του τον κανόνα που τις θέλει να μην αποδύονται σε λογοτεχνικές εκδόσεις κι εξέδωσαν τις μαντινάδες του. Ποιος είναι επιτέλους ο βοσκός που δεν έχει τελειώσει ούτε το δημοτικό και γράφει μαντινάδες ποιήματα; Ανορθόγραφα, αλλά σοφά συνταγμένες. Ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλάει με τον Αριστείδη Χαιρέτη, τον ξακουστό Γυαλάφτη των Ανωγείων - αλλά και την κυρά του, τη Δέσποινα - για τον έρωτα, τον εγωισμό, τους πολιτικούς, τον θάνατο. Και καταγράφει και τις μαντινάδες του Γυαλάφτη που άρεσαν στον Μάνο Χατζιδάκι, τον Νίκο Γκάτσο και τον Μανώλη Ρασούλη.